Vandaag interview ik samen met Mirka Noor en Omar en hun twee zoons Mohammed en Mahmoud over het project Pappa's en mamma's. Omar heeft een compleet ander beeld gekregen van de Nederlandse samenleving, voor hem is dit een keerpunt. Tot nu toe is het gezin in contact geweest met allerlei formele instanties en moet het gezin zich vooral aan allerlei regels houden op het azc, net als militairen zegt hij. Ze moeten stempelen, formulieren invullen en als ze een medewerker een kop thee aanbieden slaat deze dit professioneel af. Nu heeft hij gegeten, gepraat en gelachen met Annechien en Bas en de andere gezinnen uit het project. Als hij hier mag blijven ziet hij het helemaal zitten hier in Nederland, hij gaat een bakkerij beginnen. Hij wil nog veel vaker van dit soort ontmoetingen, het helpt hen de nare oorlog in Irak te vergeten. Mahmoud zegt nog heel zachtjes aan het eind van het interview, het duurt zo lang, dat is saai en niet leuk, ik hoop dat ik heel snel een status krijg en kan verhuizen naar een eigen huis.
